Trzy filmy. Co je łączy? Prof. Ziemowit Ukleja nie pamięta. Jednak z pewnością jest wspólny mianownik i to nie ten banalny, co się motywacją festiwalową zowie. Interesują nas dzieła jako fenomeny – same w sobie.
Pewnie wojna. Ta, której tylko pozornie we Francji nie było.
Zaklinacz ptaków (2002), reż. Rabar Ghanbari
Kino irańskie. Artystyczne. Ten chłopiec ze zdjęcia bezbłędnie naśladuje śpiew ptaków. Oj, będzie miał przez to kłopoty.
Delikatność (2011), reż. David Foenkinos, Stéphane Foenkinos
Film ewidentnie francuski. Już po plakacie widać, że nie o delikatesach.
Krivina (2012), reż. Igor Drljacaprod. Kanada, Bośnia i Hercegowina
Zdaje się, że to nieuświadomiony jeszcze w chwili oglądania początek mojej przygody z kinematografią post-jugosłowiańską. Pierwsza próba przebicia się tego kina do mojej świadomości. Film może ciut niepozorny, ale z tego coś jeszcze będzie…
Comments are closed.